Projekt architektury wnętrz Hotelu Europejskiego stanowi próbę połączenia jego przed- i powojennego dziedzictwa ze współczesnym charakterem i wymogami stawianymi wnętrzom hotelowym o najwyższym standardzie. Zmienne losy tego budynku, na przestrzeni ponad stu pięćdziesięciu lat, w wyniku których niewiele z oryginalnych wnętrz ocalało (ale pozostała bogata dokumentacja) wpłynęły na przyjętą strategię projektu; nie odtwarzaniu jego charakteru z jednego wybranego momentu, ale uszyciu z wielu urwanych wątków nowej całości.
Projekt nawiązuje do historycznych wnętrz gmachu, odwołując się do charakterystycznych dla niego proporcji, podziałów materiałowych, detali architektonicznych czy nastroju poszczególnych przestrzeni. Głównym założeniem było zaszycie pewnych ważnych dla Hotelu epok, w poszczególnych warstwach projektu wnętrz; stąd nawiązujące do XIX wieku wzory posadzek, ścian i ukształtowanie stropów, stałe zabudowy i łazienki czerpiące ze stylu lat ‘30 XX wieku, meble projektowane współcześnie, ale mocno osadzone w kodzie estetycznym drugiej połowy XX wieku. Istotnym elementem definiującym projekt jest także obecność kolekcji współczesnej polskiej sztuki, która została stworzona specjalnie dla Hotelu Europejskiego i doskonale kontr punktuje wnętrza, dokładając ostatnią kluczową warstwę. Projekt przewiduje również miejsce na czasowe ekspozycje przedmiotów związanych bezpośrednio z Hotelem oraz tych, które dokumentują jego historię.